سيستم ها و تجهيزات اعلام حريق :
هدف اصلي استفاده از اين سيستم ها كشف و اعلام حريق در ساختمانها و يا محوطه هاي باز صنعتي مي‌باشد. بايد دانست كه سيستم اعلام حريق قادر به جلوگيري از بروز آتش سوزي نيست و در واقع هدف اصلي اين سيستم ها كشف حريق در مراحل اوليه آن مي‌باشد. به طور كلي سيستم اعلام حريق متشكل از دو جزء اصلي است: كنترل مركزي و تجهيزات ميداني. تجهيزات ميداني شامل ورودي ها و خروجي ها هستند. ورودي ها به نوبه خود شامل دتكتورهاي (آشكارسازهاي) اعلام حريق و شستي ها (كال پوينت ها ) مي‌شوند. خروجي هاي سيستم نيز يا تجهيزات خبر دهنده صوتي و يا ديداري هستند و يا عملگرهايي كه متناسب با شرايط و ويژگيهاي محل مورد استفاده سيستم هاي اطفاء را فعال ميكنند و يا سيستم هاي تهويه را متوقف ميكنند و يا درهاي ورودي و خروجي را باز يا بسته مي كنند. سيستم هاي اعلام حريق به طور كلي به دو دسته آدرس پذير و كانونشنال (متعارف) تقسيم مي‌شوند.
سيستم اعلام حريق آدرس پذیر (Addressable) :
سيستم اعلام حريق آدرس پذیر سيستمي است كه قابليت شناسايي تمام اجزاي ميدانی را دارد. به عبارت ديگر هر كدام از اجزاي ميداني مانند دتكتور هاي دود ، حرارت و شعله ، دتكتورهاي بيم و شستي هاي اعلام حريق ، ورودي ها و خروجي ها ، داراي آدرسي منحصر به فرد بوده و توسط كنترل پنل اعلام حريق قابل شناسايي هستند. بدين ترتيب در هنگام بروز حريق و درصورت فعال شدن هر كدام از اجزاي ميداني پنل مركزي تغيير وضعيت بوجود آمده را با آدرس محل مورد نظر اعلام خواهد كرد. كنترل پنل آدرس پذير داراي مدارات ميكروپروسسوري بوده و از تكنولوژي ديجيتال بهره مي برد. بدين شكل امكان تصميم گيريهاي متنوع منطقي با توجه به وضعيت هاي پيش آمده در ميدان و صدور فرامين در خروجيها متناسب با وضعيت موجود و منطبق با برنامه ي از پيش تعيين شده وجود دارد. به طور مثال چنانچه يك عدد از دتكتورهاي دود در اتاقي به وضعيت آلارم تغيير نمود آژيرهاي ساختمان به صدا درآمده و در صورتيكه دتكتور دوم نيز به حالت آلارم تغيير كند سيستم اطفاي اتوماتيك CO2فعال شود.
مزاياي سيستم اعلام حريق آدرس پذير:
- شناسايي تمامي اجزاي ميداني و سهولت راهبري و هدايت نفرات مسئول
- پايش وضعيت اجزاي ميدان شامل وضعيت هاي پيش آلارم (Pre-Alarm) ، آلارم ، خرابي (Fault)
- امكان غير فعال نمودن اجزاي ميداني در مواقعي همچون تعميرات
- امكان تنظيم حساسيت دتكتورها و جبران سازي آلودگيهاي محيطي كه عملكرد دتكتورها را مختل مي كنند
- امكان برنامه ريزي منطقي خروجيها و امكان تغيير آن در آينده بدون تغيير در سخت افزار
- امكان ناحيه بندي (زون بندي) محل هاي مجهز به سيستم اعلام حريق و تغيير آن به سادگي
- امكان صورت برداري و ذخيره وقايع جهت پايش عملكرد سيستم و كاركنان
- امكان پايش خودكار و هوشمند اجزاي سيستم
معايب سيستم اعلام حريق آدرس پذير:
- پيچيدگي بيشتر سيستم و نياز به پرسنل با سطح آموزش بالاتر
- هزينه اوليه بالا
سیستم اعلام حریق کانونشال یا متعارف :
سيستم اعلام حريق كانونشنال يا متعارف سيستمي است كه درآن اجزاي ميداني مانند دتكتورهاي دود و حرارت و شستي هاي اعلام حريق به صورت آنالوگ همگي به طور موازي به يك زوج سيم متصل مي‌شوند. در صورتي كه هر يك از اجزاي ميدان از حالت نرمال به حالت آلارم تغيير كند سيگنال آنالوگ كه غالباً از نوع جريان است ، افزايش يافته و كنترل پنل مركزي با توجه به اين تغيير جريان و افزايش آن نسبت به حالت نرمال يا آماده به كار (STAND-BY) به حالت آلارم تغيير وضعيت خواهد داد. هر كدام از زوج سيم هايي كه به تعدادي از دتكتورها و يا شستي ها متصل مي‌شوند، يك زون آلارم(ناحيه آلارم) را تشكيل مي‌دهند. كنترل پنل مركزي تواناييه تشخيص دتكتور يا شستي اعلام حريقي كه حالت آلارم ايجاد كرده است را ندارد و فقط زوني كه حالت آلارم را ايجاد كرده نشان مي‌دهد. بايد دانست دتكتورهاي اعلام حريق كانونشنال به لحاظ مكانيزم عملكرد آشكارسازي تفاوتي با دتكتورهاي آدرس پذير ندارندو تنها در روش اتصال و ارتباط با پنل مركزي متفاوت هستند.
سيستم هاي اعلام حريق كانونشنال براي پروژه هاي كوچك مناسب مي‌باشند.
مزاياي سيستم اعلام حريق كانونشنال:
- سادگي سيستم و مقاوم بودن در مقابل نويز و تداخل هاي الكتريكي
- ارزان بودن
معايب سيستم اعلام حريق كانونشنال:
- عدم امكان تشخيص اجزاي ميدان از يكديگرتوسط كاربر
- توانايي ناچيز در عيب يابي
- عدم امكان برنامه ريزي سيستم بر اساس وضعيت دتكتورها به صورت مجزا
- عدم امكان تشخيص و نمايش خرابي اجزاي ميدان در پنل كنترل
